Βρετανικό «σφίξιμο στο ζωνάρι»

Στην Αγγλία, που δεν υπάρχει ηλεκτρονική διακυβέρνηση και ο πρωθυπουργός δεν διαφημίζει το Ίντερνετ ως φάρμακο «δια πάσαν νόσον» το υπουργείο Οικονομικών έφτιαξε ένα site και ζητά από όλους τους πολίτες ιδέες για τη μείωση των δαπανών του κράτους. Μέχρι στιγμής έχουν ανταποκριθεί 100.000 πολίτες και η κυβέρνηση αξιολογεί τις ιδέες τους. Δείτε το σχετικό ρεπορτάζ του BBC εδώ και το site του Βρετανικού υπουργείου εδώ. Μπορείτε να καταθέσετε και τις ιδέες σας…

Δυο απορίες

Όλοι όσοι τάσσονται υπέρ της πώλησης μονάδων παραγωγής ρεύματος της ΔΕΗ ή υπέρ της πώλησης ενέργειας από τη ΔΕΗ στους ανταγωνιστές της, έχουν υπόψη τι σημαίνει για τη διαπραγματευτική θέση του αγοραστή η γνώση ότι ο πωλητής είναι υποχρεωμένος να πουλήσει; Πώς θα καθοριστεί η τιμή πώλησης είτε των εργοστασίων, είτε της ενέργειας;

Το μη χείρον

Σα να πείνασαν μερικοί – μερικοί και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι χειρότερη από την κυβέρνηση Καραμανλή, ή ότι βρέθηκε σε 10 μήνες στα δημοσκοπικά χάλια του Κωστάκη το καλοκαίρι του 2009. Χωρίς να λέμε ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι ή δεν είναι χειρότερη από την προηγούμενη, λέμε ότι φανταζόμαστε τα κίνητρα των σχετικών αναλύσεων. Μην εκπλαγείτε αν τον Οκτώβριο ο Καραμανλής ξαναγίνει χειρότερος από τον Παπανδρέου.

Τα πρώτα 100 είναι δύσκολα

Για όσους δεν το κατάλαβαν, η «τρόικα» θα έρχεται για έλεγχο ανά τρίμηνο επί τρία χρόνια. Θα έρθει δηλαδή άλλες 11 φορές, αν δεν έχουμε πουλήσει εν τω μεταξύ το Αιγαίο για να ξεχρεώσουμε.

Απελευθέρωση α λα ελληνικά

Η κόντρα για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, αν δεν είναι σικέ, μπορεί να προκαλέσει την πτώση της κυβέρνησης πριν το τέλος του έτους. Υπάρχουν όμως κάποιες ενδείξεις που λένε ότι το παιχνίδι παίζεται με σημαδεμένη τράπουλα.
Εγχώριοι και εισαγόμενοι «νταβατζήδες» κατά την γνωστή έκφραση πιέζουν για βίαιο άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας με αυξήσεις τιμολογίων και εκποίηση λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής. Τα συμφέροντα στο χώρο είναι θηριώδη, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Μια λεπτομέρεια είναι ότι οι εγχώριοι «ανταγωνιστές» της ΔΕΗ που πιέζουν τώρα για να σπάσει το μονοπώλιο είναι εκείνοι που – με διάφορους τρόπους – το διατήρησαν επί δέκα χρόνια τουλάχιστον, κόντρα στις Κοινοτικές Οδηγίες, αφού ξεκίνησαν την «καρριέρα» τους ως προμηθευτές και εργολάβοι της ΔΕΗ. Μόνο μια κρατική ΔΕΗ μπορούσε λοιπόν να τους εξασφαλίσει τα χρυσά συμβόλαια και τις εργολαβίες – πάντοτε βεβαίως μετά από διαγωνισμό…
Τώρα, εκτός από τα έργα και τις προμήθειες, ανοίγονται δουλειές και στη λιανική αγορά ρεύματος. Ένα ρητορικό ερώτημα είναι αν θα βρεθεί κάποιος να πει ότι δεν μπορεί ένας ιδιώτης να είναι ταυτόχρονα προμηθευτής και ανταγωνιστής της ΔΕΗ. Ότι υπάρχει δηλαδή ασυμβίβαστο, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Η ΓΕΝΟΠ έχει ήδη βγει στα κεραμίδια κατά της πώλησης μονάδων.
Οι ενδείξεις όμως περί σικέ παιχνιδιού είναι ότι ο Πεταλωτής έσπευσε να πει ότι «η κυβέρνηση θα αποφασίσει», ο Μπεγλίτης που λειτουργεί ως alter ego του ΓΑΠ κράτησε επίσης αποστάσεις ενώ αντίθετος εμφανίστηκε και ο Παπουτσής,  ο οποίος μπορεί να κατάπιε τη μείωση των μισθών (ενώ δεν δεχόταν ούτε το «πάγωμα» πάνω από τα 2.000 ευρώ για όσους ξεχνάνε γρήγορα) αλλά στο θέμα της ενέργειας δείχνει ανυποχώρητος… Πιθανώς στήνεται ένα σικέ ματς για να φανεί ότι η κυβέρνηση δεν λέει σε όλα ναι αλλά κοντράρει την τρόικα…
Ως συνήθως υπάρχουν και απλές λύσεις στα δύσκολα προβλήματα. Αν για παράδειγμα οι πιθανοί αγοραστές των μονάδων της ΔΕΗ δεσμευτούν να πουλάνε το ρεύμα (αρκετά) φθηνότερα από το κρατικό μονοπώλιο, τότε η απελευθέρωση έχει νόημα για τον καταναλωτή – για τον οποίο όλοι ενδιαφέρονται και όλοι γι αυτόν παλεύουν. Αν, αντίθετα, η ΔΕΗ κάνει αυξήσεις (έχει ήδη κάνει αρκετές) για να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις να βγάλουν κέρδη οι ιδιώτες, πουλώντας λίγο φθηνότερα, η απελευθέρωση γίνεται για τους νταβατζήδες. Α λα ελληνικά.